Geschiedenis

Auteursrechtenorganisatie BumaStemra is opgericht in de negentiende eeuw, maar waarom eigenlijk? We nemen je mee naar het begin.

Auteurswet in Nederland

In Nederland worden lange tijd alleen materiële eigendommen bij wet beschermd. Dat verandert als in 1912 de Auteurswet wordt ingevoerd. Deze wet beschermt de hele creatieve industrie en dus ook het werk van componisten, tekstschrijvers en muziekuitgevers.

Het auteursrecht is het uitsluitend recht van den maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst, of van diens rechtverkrijgenden, om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen, behoudens de beperkingen bij de wet gesteld.

Artikel 1 van de Auteurswet

Vereniging Buma

Niet veel later, in 1913, wordt op initiatief van GeNeCo (Genootschap van Nederlandse Componisten) en de VMN (Vereniging van Muziekhandelaren- en uitgevers Nederland) het Bureau voor Muziek – Auteursrecht opgericht: Buma.

Vereniging Buma verstrekt licenties en ontvangt vergoedingen voor ‘het openbaar maken van muziek’. Denk hierbij aan het draaien van muziek op radio, tv of in openbare gelegenheden, zoals cafés of poppodia.

Stichting Stemra

Twintig jaar na de oprichting van Buma blijkt, door de opkomst van de grammofoonplaat en opnameapparatuur, deze belangenbehartiging niet meer genoeg. Ook toestemming voor het vastleggen van muziekwerk en het gebruik van geluidsopnames moet worden geregeld. Daarom richt Buma in 1936 Stichting Stemra (Stichting tot Exploitatie van Mechanische Reproduktierechten voor Auteurs) op.

Stichting Stemra richt zich daarmee op het zogeheten mechanische reproductierecht: het vermenigvuldigen van muziekwerk, bijvoorbeeld op dvd of vinyl. Stemra ontvangt daarvoor een vergoeding van muziekgebruikers en keert die uit aan componisten, tekstschrijvers en muziekuitgevers.

Vereniging Buma en Stichting Stemra gaan als één organisatie verder. Vandaag de dag zorgt BumaStemra voor een eerlijke vergoeding voor het werk van ruim 38.000 leden.